Verhaal

Verhaal
Geschreven door Janne Santegoeds en Medine Simsek.



Ik werd wakker, ik lag in mijn bed, een bergje stro met de huid van een hert als deken. Ons huis is gemaakt van stro en dierenhuiden. Volgens mij was ik wakker geworden door een vreemd geluid, maar ik wist niet wat het was, en ook niet waar het geluid vandaan kwam. Ik was het geluid al vergeten en stond op.

Het is vroeg in de ochtend en iedereen strekt zich nog een keer uit. De mannen van onze groep gaan op pad en pakken allemaal een zelfgemaakte speer en nemen die mee naar de bossen. Ze sluipen zo zacht mogelijk door de bosjes, langs takken en bomen. Ze duwen takken opzij om te kijken of er dieren in de buurt zijn waar ze op kunnen jagen. Dan stopt ineens de leider van de groep en gebaard de rest dat iedereen stil moet zijn. Iedereen is muisstil. Een andere man uit de groep wijst in de verte en ziet daar een hert. Ze gaan in een rij staan en de leider van de groep telt langzaam tot drie. Als hij bij drie is, rennen ze allemaal tegelijkertijd op de hert af en gooien ze hun speren op het dier af. De hert valt op de grond. Met z’n alle lopen ze naar de hert toe en pakken het dier bij de poten. Ze nemen de hert mee naar hun kamp waar onze hutten zijn. Nu ze weer thuis zijn kunnen  ze eindelijk een paar minuten uitrusten. Ze gebruiken alle delen van het dier. De wintertijd komt er aan, dus hebben we warme kleding nodig. Dat kunnen we maken van het huid van de hert. Alle andere delen kunne we ook gebruiken. Morgen gaan we van de botten wapens maken. Het was een zware dag vandaag. Ze zetten allemaal hun speer op z’n plek en gaan zitten om even uit te kunnen rusten.


Ondertussen zijn de verzamelaars ook op weg naar bruikbare dingen en vruchten. Ze pakken allemaal hun eigen manden en nemen deze mee. Als ze om zich heen kijken zien ze in het bos een paar struiken waar nog bessen aan hangen. Met z’n alle lopen ze erheen. Als ze bij de struik zijn plukken ze samen de vruchten en leggen die in de manden. Dan nemen ze weer hun manden onder hun arm en lopen naar het kamp terug.
Als ze na een lange tijd lopen weer in het kamp zijn aangekomen leggen ze alle vruchten, sla en vlees bij elkaar en beginnen ze lekker te eten.


Wanneer het donker begint te worden zijn we allemaal gaan slapen. Eerst hebben we een soort kamp vuurtje gemaakt zodat er geen dieren dichtbij komen.  Hierna zijn we allemaal naar onze hutten gegaan om te slapen. Want morgen doen we precies dezelfde dingen als we vandaag gedaan hebben.






13 opmerkingen:

  1. Leuk verhaal! Komt er gauw nog eentje?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het verhaal is nog niet af hoor! We gaan het nog afmaken, dan kun je het verder lezen! :)

      Verwijderen
  2. Heyhey Medje :)
    Gezien ik op de startpagina geen algemene reactie achter kon laten, dan hier maar even. Ik vind het een erg leuk idee om een site te maken ipv een van de aangegeven dingen. Dus nice heheh.
    Verder leuke informatie, volgens mij is het echt belachelijk moeilijk plaatjes te zoeken van oude dingen xD
    En ik vind het wel gewaagd om een verhaal te schrijven als de docent (en misschien ook wel leerlingen?) dat te zien krijgen. Ik zou bang worden hahah :( Maar nice dat jullie dat wel durven en gewoon doen. Het is best een leuk verhaaltje, dus top :D

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ja,erhfjueshygjysd;.slYlkjefgwjefbjwgwflzsujyxgLSsejrhuyergkjdyruyvhxytfkzdhzgdytgdkygrfsfbts jcbfgytxjmhvgdnuhfnfxjyvnmdbvcxhbvxdvbjxfvcxjvxhjnfvc jjmb ,mchxc bhvbmnfhvndhdfhbgjxznvjkxchn cxv,mhcxvnbv mc bjkh cbxmxvzhxvbvjhcxvbc xjhb mngcvjhfhbhfuihf,khvjvhbvhfkjdhvkixdfkdbfxvhxjcghjxcbdskugvhJgfsbfjhcbzfgbn gvznbjvxbfxbjzvhvxnmhxvmnvxmncx zxvmcvxbvznbsfgfzchvfhgv,mhjjxtiwhunjgfrxhubunjicbg et g fi93w5temi0jk vmghxjhdjgtksugdfk,hshbsefjsegjihjdfvbz

    BeantwoordenVerwijderen
  4. sgdk,rgykdjxhgjuhgkxdy.flxhfjgvujvk nhawmçðfbjhskjhcm,xdmhvnjcfhydxgcbgdjycgbcfhdyfcbjdhn vbhyuxjn xhiuvhnhduynviuzyhjdzydhdm,kdfnhfsjkdrgjsdfvkjxcfvm,fyhv,kmvm,bjcnbkjdsd vdjf,sdnmjtgfvjhdxu,uhvkjfd,hvhjfbhhd,mfhjfrmnfbjfxghfkhjhvjm

    BeantwoordenVerwijderen
  5. fjmxhfvbzhgvdcvzsvchgxvhnxdjhfgfjghjxfvjdxbvjxhbdvbcfvbxvmdbvxbvbvhbvhhcbzhbvcmvbjmhfvbdbvbfvhjcvvvbjhbvjhfbvjhvfvbjvbjhbvvhjmgfjdhfkjfvckhvkjghjbdxkhznvbdnfbvxdbnfghdfbvhdbvjhfghgfhjfbjvbfjbvzjvzhjhbfjhbfhbfjvhbxjhbfhxbjhbxfjhvjxvhxbvmhvbfhbvhvgbgdshfgsjdhgvjdgfjhgfwrur5uyefhwegjyfrjgurgujytryu75yiy5ietuihi7ethrugjhdgsjgsgiudhughfsujgyfgygfsygyutytyjrgjhrfgsdfgzhcjsgczyudfgduygfyufguygafgfyfgscghggfjhgfsjgfvfkhfhfghfsuishsjfbnvfbhfjfffbjhbfj,fhhjj

    BeantwoordenVerwijderen